Dobry plakat jest czymś więcej, niż tylko i wyłącznie nośnikiem reklamy. Plakat może być sztuką, a nawet dziełem sztuki. Polska ma w tej dziedzinie długie i ciekawe tradycje. Nie jest przypadkiem, że pierwszy polski tak zwany plakat artystyczny w 1899 roku stworzył dramatopisarz, malarz i grafik Stanisław Wyspiański. Wydarzenie to rozpoczęło rozwój sztuki tworzenia plakatów w Polsce i doprowadziło do pojawienia się w latach 50. XX wieku szczególnej grupy plakacistów oraz zjawiska artystycznego określanego jako Polska Szkoła Plakatu. Działalność tej grupy zyskała międzynarodowy rozgłos i sławę.
Polska Szkoła Plakatu – co ją wyróżnia
Określenie Polska Szkoła nie dotyczy konkretnego stylu tworzenia. Jest to bardzo pojemne pojęcie, opisujące wiele zjawisk, które miały miejsce w środowisku polskich artystów. Ich zasięg czasowy budzi pewne kontrowersje, ponieważ część historyków sztuki zalicza do niej artystów działających już w latach 20. Najczęściej jednak za początek Polskiej Szkoły Plakatu uważa się lata 50. Szereg zjawisk zachodzących w środowisku polskich plakacistów ulegał zmianom i modyfikacjom do lat 70. Do najbardziej znanych przedstawicieli grupy należeli między innymi: Henryk Tomaszewski, Roman Cieślewicz, Jan Młodożeniec oraz Wojciech Fangor. Jednak także współcześnie działają artyści, którzy kontynuują pewne tradycje Polskiej Szkoły Plakatu.
Bardzo trudno jest wyróżnić stałe cechy charakterystyczne Szkoły. Zalicza się do nich umiejętność tworzenia aluzji, humanistyczne nastawienie na odbiorcę, uniwersalność tematów, przy jednoczesnym silnym zaznaczeniu indywidualizmu artystów. Do najważniejszych wyróżników plakatów należała jednak oszczędna forma i nietypowa, zaskakująca typografia, która niekiedy zastępowała grafikę. Dominowały kroje pisma bezszeryfowe, często tworzone specjalnie na potrzeby danego plakatu.
Pamiętajmy także, że dzieje polskiego plakatu możemy poznać w Muzeum Plakatu w warszawskim Wilanowie – powstało w 1968 roku, czyli jest pierwszym na świecie muzeum plakatów! Ekspozycja w muzeum jest całoroczna.
